Drogie Siostry i Bracia w Chrystusie,
Szanowni Mieszkańcy i Duchowni Diecezji Mazurskiej!
Kończący się tydzień upływa pod znakiem epidemii, jakiej Europa nie widziała od stu lat. Zamknięto już wiele zakładów pracy, szkół, urzędów, instytucji kultury. Ograniczamy swoje podróże i kontakty. Medialnym tematem jest też na do nowych – miejmy nadzieję, tymczasowych – realiów i wymogów powinien dostosować się Kościół, w szczególności w zakresie organizacji nabożeństw. Głos w tej sprawie zabrał także Zwierzchnik naszego Kościoła, z Którego Listem zachęcamy się zapoznać [link].
Przed nami okres szczególnej próby. Niektórzy gorliwie wierzący drastyczną kwarantannę – obejmującą zaniechanie publicznych spotkań religijnych – utożsamiają z brakiem zaufania Bożej Opiece, i przeciwstawiają jej postawę niezłomnej wiary, która nie obawia się wspólnego wzywania Imienia Bożego w porę i nie w porę. Czy taka postawa jest właściwa?
Ta epidemia jest szczególna. Praktyczna niedostępność testów na obecność wirusa sprawia, że z reguły nie wiemy, kto jest zarażony, kto jest nosicielem. W tym wypadku nie wystarczą znane nam od dziecka zasady „kaszlesz, to zostań w domu”. Wielu przejdzie okres zarażenia bez zewnętrznych objawów; narażeni są najstarsi, dzieci i osoby osłabione. Nasi ojcowie wiary (apostołowie, prorocy, męczennicy, reformatorzy) działając w imię wiary ryzykowali często własne życie; tutaj jednak sytuacja jest inna – większość z nas, jeżeli „odważnie zmierzy się z wirusem”, to ryzykować będzie zdrowiem i życiem nie swoim własnym, lecz bliźnich.
Dostaliśmy od Boga szczególnie obdarowani, za co jakże często zapominamy dziękować – żyjemy w czasach, w których korzystamy z dobrodziejstw niedostępnych przez znaczną część życia jeszcze pokoleniu naszych rodziców: zaawansowanej wiedzy medycznej czy dostępnych każdemu środków łączności jak Internet czy telefon. Dzięki temu wiemy, jak dostępnymi nam środkami możemy znacznie przyczynić się – niewielkim kosztem – do znacznego ograniczenia zagrożenia. Chciałbym do tego serdecznie zachęcić na terenie naszej Diecezji.
Proszę Was, aby na czas obowiązywania stanu epidemii, tj. co najmniej do niedzieli Judica (29 marca 2020), JEŚLI CZUJECIE, ŻE TAK POWINNIŚCIE, zaprzestać odprawiania publicznych nabożeństw i uczęszczania na nie, w szczególności w małych budynkach kościelnych, kaplicach czy salkach.
List pasterski Biskupa Kościoła wskazuje, że gdy takie jest oczekiwanie wiernych, a na danym terenie nie ma przeszkód epidemiologicznych, nabożeństwa powinny się odbyć. Mając na uwadze powyższe, a także ewangelicką zasadę pełnej osobistej odpowiedzialności człowieka (w tym duchownego) przede wszystkim bezpośrednio przed Bogiem, nie powinienem i nie mogę nikomu zabronić odprawienia nabożeństwa czy przyjścia na nie. Za nasze decyzje i działania (czy ich zaniechania) i ich dalekosiężne możliwe skutki odpowiadamy jednak przed Najwyższym, Wszechwiedzącym Bogiem; oznacza to, że w wielu sytuacjach pewne przemyślane działania (lub zaniechania) są koniecznością – nawet mimo braku formalnego zakazu czy nakazu.
Pamiętajmy, że nasza diecezja jest szczególna! Prawie wszystkie nasze parafie i filiały mieszczą się w małych miastach i wsiach. Nasi wierni codziennie zmuszeni są odbywać podróże do pracy, szkoły, czy też w celu załatwienia różnych innych własnych spraw. Odległości, złe drogi, powszechne wykluczenie transportowe, nieraz niedostatek materialny – to wszystko sprawia, że nawet w codziennych warunkach dostęp do specjalistycznej opieki medycznej bywa poważnie utrudniony. Nie możemy dopuścić do podwyższenia ryzyka pojawienia się na naszym terenie tej strasznej epidemii. Ewentualna informacja, że nasz teren jest zagrożony, dotrze do nas znacznie za późno, tj. gdy dawno dojdzie już do zarażeń; jedynym więc sposobem na zapobieżenie jest traktowanie całej naszej Diecezji jako terenu zagrożonego.
Jeżeli dysponujemy dużym kościołem i możliwe jest zachowanie warunków bezpieczeństwa sanitarnego zgodnie z wytycznymi Komisji Liturgicznej (odstępy między wiernymi, dezynfekcja, bez podawania ręki itd.), ewentualne nabożeństwa we wskazanym powinny odbywać się bez Sakramentu Komunii Świętej. Zachęcam jednak wszystkich wiernych do pozostania w domu, duchownych zaś – WG WŁASNEGO SUMIENIA I POCZUCIA ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA SIEBIE I INNYCH do EWENTUALNEGO odwołania nabożeństw (NIEKTÓRE PARAFIE PODJĘŁY TAKĄ DECYZJĘ). W razie odwołania nabożeństwa wskazane jest, by w porze gdy miało się ono rozpocząć, w drzwiach kościoła był obecny duchowny lub ktoś, kto mógłby udzielić informacji osobom przybyłym i mógł się z nimi pomodlić.
Pamiętajmy też, że decyzja o uczestnictwie, nieuczestnictwie, odprawieniu czy odwołania nabożeństwa nie jest wyznacznikiem wiary; zachowajmy wzajemny szacunek i nie osądzajmy takiej lub innej decyzji bliźniego, aby nie doszło do tego, że gdy wirus zostanie opanowany, a w Kościele zostaniemy podzieleni i skłóceni! Nie traktujmy uczestnictwa w liturgii ambicjonalnie! Uczestnictwo w obrzędach kościelnych jest oczywiście wyrazem naszej wiary, ale wcale nie jedynym i nie najważniejszym – są nimi też troska o bliźnich, pomaganie, a także lektura Biblii i modlitwa – indywidualna lub w gronie domowników. Zachęcam też do pielęgnowania – wzorem dawnych Mazurów – ewangelickiej tradycji nabożeństw domowych. Materiały pomocne w organizacji takiej formy można znaleźć w Śpiewniku Ewangelickim, a także w Internecie [link1], [link2]. Użytkownicy komputerów mogą także wysłuchać/obejrzeć transmisję z [linki]. Duszpasterze będą także dostępni telefonicznie. Będziemy też dostępni korespondencyjnie, emailowo oraz na platformach społecznościowych. Starszych parafian prosimy nie tylko o nieprzychodzenie w okresie epidemii na nabożeństwa, ale także o kontakt z parafiami – postaramy się udzielać niezbędnej pomocy.
Zapewniam o mojej modlitwie za Was wszystkich i proszę Was wszystkich o modlitwę.
Bp Paweł Hause
Modlitwa wstawiennicza w czasie rozprzestrzeniania się COVID-19
przesłana do Kościołów członkowskich
przez Światową Federację Luterańska – Wspólnotę Kościołów
O Boże, nasz Uzdrowicielu, okaż współczucie całej ludzkiej rodzinie pogrążonej w chaosie i obarczonej chorobą i strachem. Usłysz nasze wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Przyjdź nam z pomocą, gdy koronawirus rozprzestrzenia się na całym świecie, ulecz chorych, wspieraj ich rodziny i przyjaciół i chroń ich przed zarażeniem. Usłysz nasz wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Obdarz nas duchem miłości i powściągliwości, abyśmy mogli się zjednoczyć, dążąc do kontroli nad koronawirusem i wyeliminowania go. Usłysz nasze wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Spraw, abyśmy byli czujni, uważni i aktywni w zwalczaniu wszystkich chorób, malarii, dengi, HIV i AIDS, i innych [można je wymienić głośno lub w ciszy]… które powodują cierpienie i często prowadzą do śmierci wielu osób. Usłysz nasze wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Uzdrów nasz egocentryzm i obojętność, która sprawiają, że martwimy się tylko wtedy, gdy zagraża nam wirus, daj nam przezwyciężyć bojaźliwość i strach, przez które zbyt łatwo ignorujemy naszych bliźnich. Usłysz nasze wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Wzmocnij i zachęć tych, którzy pracują w publicznej służbie zdrowia i w zawodach medycznych: opiekunów, pielęgniarki, asystentów, lekarzy i wszystkich, którzy oddają się opiece nad chorymi i ich rodzinami. Usłysz nasze wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Inspiruj, daj mądrość i nadzieję wszystkim badaczom skupionym na opracowaniu szczepionki. Usłysz nasz wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Zadbaj o wszystkich pracowników i właścicieli firm, którzy tracą środki utrzymania z powodu zamknięcia ich zakładów, kwarantanny, zamkniętych granic i innych ograniczeń… Chroń i strzeż tych, którzy muszą podróżować. Usłysz nasz wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Prowadź przywódców narodów, aby mówili prawdę, powstrzymuj rozprzestrzenianie się dezinformacji i działaj sprawiedliwie, aby cała Twa rodzina mogła zaznać uzdrowienia. Usłysz nasz wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Uzdrawiaj nasz świat, uzdrawiaj nasze ciała, wzmacniaj nasze serca i umysły, a wśród chaosu daj nam nadzieję i pokój. Usłysz nasz wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Łagodnie weź w swe dłonie tych wszystkich, którzy zmarli i którzy dziś umrą, pociesz ich bliskich w rozpaczy. Usłysz nasz wołanie, Boże…
…wysłuchaj naszej modlitwy.
Pamiętaj w swej miłości o całej swej rodzinie, całym rodzaju ludzkim i całym swoim stworzeniu.
Amen!
Tłumaczenie: Ewa i Jerzy Sojka